دانلود تحقیق نقدینگی 17 ص

گروه فایل کاربردی

توضیحات :

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : 22 صفحه

نقدینگى وجریان نقدى مقیاسهاى اهرم، نقدینگى وجریان نقدى با ساختار مالى یك سازمان و توانایى سازمان براى پرداخت به موقع بدهیهاى خودسر وكار دارند.
هر یك از این سه مقیاس به جزءجداگانه اى از این جنبه عملكرد شركت مربوطند.
مقیاسهاى اهرم، ساختارمالى سازمان را توصیف مى كنند و شامل مقیاسهایى مثل نسبت بدهى به حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهى به كل داراییها و نسبت توان پرداخت بهره می شود.
مقیاسهاى نقدینگى، توانایى سازمان را براى تبدیل داراییها به وجه نقد توصیف مى كنند و عبارتند از مقیاسهایى مثل نسبت جارى، نسبت سریع وشاخص فاصله اى.
بالاخره مقیاسهاى جریان نقدى، مقدار وجه نقدى كه سازمان ایجادكرده و منابع آن را نسبت به تقاضاهاى سازمان براى وجه نقد توصیف مى كند و شامل مقیاسهایى مثل نسبت خالص جریانهاى نقدى عملیاتى به حقوق صاحبان سهام و نسبت خالص جریانهاى نقدى عملیاتى به داراییهاست.
بخشهاى فرعى ذیل هریك از این سه نوع را با تفصیل بیشتر مورد بحث قرار می دهد.
مقیاسهاى اهرم مقیاسهاى اهرم، باساختار مالى سازمان سر و كار دارند.
اهرم مالى را مى توان به صورت میزان تامین مالى داراییهاى عملیاتى با بدهى درمقابل حقوق صاحبان سهام تعریف كرد(پنمان 2001)1.
تعهدات بدهى كاملا"مستلزم اعلام بازخرید الزامى با وجه نقد شركت از طریق پرداخت بهره و بازپرداخت اصل به طور دوره اى است.
از طرف دیگر حقوق عادى صاحبان سهام مستلزم اعلام بازخرید اجبارى با وجه نقد نیست، چه براى بازده هاى دوره اى براى فراهم كنندگان سرمایه ، چه براى بازپرداخت سرمایه گذارى صاحبان سهام در شركت.
به این ترتیب دارندگان اوراق قرضه مبلغ ثابتى را دریافت مى كنند در حالیكه سهامداران بعد از اینكه همه مدعیان راضى شدند بقیه را 1- Penman دریافت مى كنند.
بنابراین اگر شركتى بتواند سودى بیش از بهاى تمام شده سرمایه استقراضى به دست آورد، این تفاوت بین آن سود و بهاى تمام شده سرمایه استقراضى سود بیشترى مى شود براى سهامداران .
اگر شركتى نتواند سودى بیش از بهاى تمام شده سرمایه استقراضى اش به دست آورد، سهامداران به اندازه آن تفاوت زیان مى كنند در حالیكه كلیه دارندگان اوراق قرضه همچنان بازدهى به دست خواهند آورد.
هرچه نسبت سرمایه فراهم شده با بدهى به سرمایه فراهم شده با حقوق صاحبان سهام بیشتر باشد، سود و زیان احتمالى براى سهامداران بیشتر مى شود.
این رابطه معمولاً «پایاپایى ریسك و پاداش»1 نامیده مى شود.
هرچه اهرم یك شركت بیشتر باشد، ریسك ورشكستگى در زمانهاى بد و برعكس سود در زمانهاى خوب براى فراهم كنندگان سهام سرمایه بیشترخواهد بود.
براش و همكاران 2 (1999) دریافتند كه انتخابهاى استراتژیك موجود براى مدیران در شركتهایى كه خیلى اهرمى هستند ممكن است محدود باشد زیرا نمى توانند سرمایه بیشتر با بدهى به دست آورند یا مجبورند از سرمایه پر هزینه تر حقوق صاحبان سهام استفاده كنند.
در نتیجه مى توان از اهرم به عنوان یك متغیر كنترل در تحقیقات مدیریت استراتژیك استفاده كرد.
(براى مثال مراجعه كنید به لوباتكین و چترجى3 1991؛ هاس