هیدروگرافی

توضیحات :

فهرست مطالب

مقدمه 1

بعضی تعاریف در هیدروگرافی 2

تعریف هیدروگرافی : 2

فرق اساسی چارت و نقشه : 2

روش تعیین سطح مبنای چارت : 3

روش های تعیین موقعیت در آب : 3

روش های عمق یابی : 4

انواع اکوساندرها بر اساس رنج عمق یابی 5

مراحل انجام یك كار هیدروگرافی : 5

استفاده از سیستم LIDAR در هیدروگرافی 7

نمونه ای از خروجی یک سیستم لیدار 8

مقدمه

هیدروگرافی علمی است كه در مورد اندازه گیری مداوم از پارامترهایی نظیر عمق آب زمین شناسی ژئوفیزیك جزرومد جریان آب‌ها امواج و سایر ویژگیهای فیزیكی آب دریا بحث می كند. نقشه های دریایی (charts) از زمان‌های قدیم به عنوان یكی از ابزارهای مهم ناوبری توسط دریانوردان مورد استفاده قرار می‌گرفته است و امروزه نیز اقیانوس شناسان زیست شناسان دریا مهندسین دریایی و محیط شناسان كه به نحوی در ارتباط با دریا فعالیت می‌كنند نقشه های دریایی را به عنوان اساس كار خود مورد استفاده قرار می‌دهند.

امروزه حمل و نقل دریایی مدیریت و اداره نواحی ساحلی اكتشافات و استخراج منابع دریایی حفاظت محیط دریا و … همه و همه فعالیتهایی هستند كه درارتباط با دریا انجام می‌شوند و اساس كار آن ها نقشه های دریایی است.

توسعه هیدروگرافی به معنای شناخت هرچه بیشتر دریاست كه دارای منابع بسیار زیاد اقتصادی برای زندگی بشر می‌باشد از مواد معدنی تا غذاهای دریایی در دریا وجود دارد. شناخت هر چه دقیق تر از دریا منجر به بهره برداری مناسب از این منابع می‌گردد و در این شناخت از طریق هیدروگرافی به دست می‌آید.

از طرفی بخش اعظمی از صادرات و واردات بین المللی در كشور از طریق دریا انجام می‌شود كه این امر نیز مستلزم شناخت بستر دریا برای تعیین مسیر كشتی ها و تهیه نقشه های مناسب دریایی برای هدایت آنهاست.

همه موارد فوق بیانگر اهمیت هیدروگرافی و ضرورت توسعه و فعالیت در آن هاست.

بعضی تعاریف در هیدروگرافی

تعریف هیدروگرافی :

هیدروگرافی علمی است كه تهیه نقشه های دریایی را مورد بررسی قرار می دهد انواع روش‌های گوناگون تهیه این نقشه ها و دقت آن ها و نیز توسعه و تسهیل فعالیت‌های تهیه نقشه می تواند در این رشته از رشته های نقشه برداری مورد بررسی قرار گیرد.

فرق اساسی چارت و نقشه :

هنگام استفاده از نقشه می توان آن را روی زمین كنترل كرد این كار با مشاهده عوارض موجود روی زمین و نظایر آنها در نقشه امكان پذیر است اما هنگام استفاده از چارت چنین امكانی وجود ندارد. ازطرفی اطلاع دقیق از آن چه در زیر آب می‌گذرد اهمیت بیشتری برای كاربران دارد بنابر این چارت باید شامل اطلاعات دقیق و حساس در مورد عوارض زیر آب باشد. این نشان دهنده مسئولیت سنگین كسانی است كه به تهیه نقشه های دریایی (چارت) می پردازند.

سطح عمق‌یابی : سطحی است كه تمام عمق‌یابی ها نسبت به آن سطح انجام می شود یعنی در عملیات از این سطح استفاده می‌گردد.

سطح مبنای چارت chart datum : سطحی است كه بعد از انجام كارهای هیدروگرافی در هنگام تهیه و چاپ چارت‌های عمق آب در چارت ها نسبت به این سطح نوشته می شود.

برای تعیین سطح مبنا توجه به نكات ذیل ضروری است :

1- سطح مبنا طوری انتخاب شود كه كاربر با اطمینان كامل بداند كه حداقل به همان اندازه‌ای كه روی چارت نوشته شده عمق آب است.

2- سطح مبنا نباید به حدی باشد كه نسبت به حداقل عمق بد بینی ایجاد كند.

3- سطح مبنا باسطح مبنای چارت‌های هم جوار موجود متناسب باشد.

روش تعیین سطح مبنای چارت :

برای تعیین سطح مبنای چارت در دریاو اقیانوس باید جزومد را اندازه گیری نمود كه این كار سریع‌ترین زمان ممكن یك ماه طول می‌كشد. اما انجام دقیق اندازه گیری جزومد آب و محاسبه اثرات پرزشن و نوتیشن بر جزرومد نیاز به اندازه گیری 18 ساله دارد كه این كار توسط انواع tide-gauge انجام می‌شود كه بعضی به صورت اتوماتیك در فواصل زمانی مشخص ارتفاع آب را ثبت می كنند.

بعد از انجام مشاهدات جزرومد ارتفاع كم‌ترین جزرومد را سطح مبنای ارتفاعی (chart datum) در نظر می‌گیرند.

روش های تعیین موقعیت در آب :

به طور كلی می‌توان از روش های تقاطع و ترفیع برای تعیین موقعیت محل عمق یابی استفاده نمود. در نقاطع، دوربین‌ها در نقاطی با مختصات معین در ساحل مستقر می‌شوند و به نقطه عمق‌یابی نشانه روی كرده و زوایا یا طول‌ها را قرائت می كنند از این طریق مختصات نقطه عمق یابی به دست می آید. در روش ترفیع، نقاط با مختصات معین روی ساحل با

کلمات کلیدی : هیدروگرافی;دانلود مقاله هیدروگرافی ;روش های تعیین موقعیت در آب;فرق اساسی چارت و نقشه;تعاریف در هیدروگرافی;تعریف هیدروگرافی;روش های عمق یابی;روش های تعیین موقعیت در آب;فرق اساسی چارت و نقشه;روش تعیین سطح مبنای چارت;انواع اکوساندرها بر اساس رنج عمق یابی