تفسیر خطبه 45 نهج البلاغه

توضیحات :

ومن خطبة له علیه السلام

وهو بعض خطبة طویلة خطبها یوم الفطر] [وفیها یحمد الله ویذم الدنیا: حمد الله

الْحمْدُ للهِ غیْر مقْنُوطٍمِنْ رحْمتِهِ، ولا مخْلُوٍّ مِنْ نِعْمتِهِ، ولا مأْیُوسٍ مِنْ مغْفِرتِهِ، ولا مُسْتنْكفٍعنْ عِبادتِهِ، الّذِی لا تبْرحُ مِنْهُ رحْمةٌ، ولا تُفْقدُ لهُ نِعْمةٌ. [ذم الدنیا] والدُّنْیا دارٌ مُنِی لها الْفناءُ ولاِهْلِها مِنْها الْجلاءُ وهِی حُلْوةٌ خضِرةٌ، قدْ عُجِّلتْ لِلطّالِبِ، والْتبستْ بِقلْبِ النّاظِرِ فارْتحِلُوا مِنْها بِأحْسنِ ما بِحضْرتِكُمْ مِن الزّادِ، ولا تسْألُوا فِیها فوْق الْكفافِ ولا تطْلُبُوا مِنْها أكْثر مِن الْبلاغِ

معنی ونگاهی کلی به خطبه :

این قسمتى از خطبه روز عید فطر مى‏باشد كه در آن از ستایش خداوند و مذمت دنیا پرستى‏سخن به میان آورده است‏»«فنا بر پیشانى دنیا نوشته شده‏»!

ستایش ویژه خداوندى است كه كسى از رحمتش مایوس نمى‏شود و از نعمتهاى فراوانش‏بیرون نتوان رفت،از آمرزش و مغفرتش كسى نومید نمى‏گردد،و از پرستش و عبادتش‏سر نباید پیچید،خداوندى،كه رحمتش قطع نمى‏گردد و نعمتش پایان نمى‏پذیرد.

دنیا خانه‏اى است كه فنا بر پیشانیش نوشته شده،و جلاى وطن براى اهل آن حتمى‏است،این جهان شیرین و دل انگیز و سر سبز است،به سرعت‏بسوى خواهانش مى‏دود،و با قلب و روح آن كس كه به آن نظر افكند مى‏آمیزد.

سعى كنید با بهترین زاد و توشه‏اى كه در اختیار شما است از آن كوچ نمائید،و بیش ازكفاف و نیاز خود از آن نخواهید،و بیشتر از آنچه نیاز دارید از آن مطلبید.

کلمات کلیدی : تفسیر خطبه 45 نهج البلاغه;خطبه 45;تفسیر نهج البلاغه;تفسیر خطبه 45