انسان موجودی است اجتماعی، چنانكه از بدو خلقت همواره درصدد آن بوده تا با همنوعان خود ارتباط برقرار كند اما از آن جهت كه قادر به سخن گفتن نبود بنابراین بوسیله حركات دست و علائمی كه از این طریق نمایش می‌داد با افراد و اشخاص اطراف خود ارتباط برقرار می‌كرد. سپس زمانی رسید كه شروع به انتقال این حالات و علائم بر روی دیوارة غارها نمود. بدین‌گونه كه تصاویری از آنچه كه مورد نظر وی بودند را ترسیم می‌نمود تا بتواند مفهوم خود را برساند اما در پاره‌ای از موارد این تصاویر نمی‌توانستند كمك وی باشد. چنانكه برای بیان احساسات و برخی از مسائل دیگر مجاب به اختراع خط و زبان گردید اما آثاری كه مربوط به هزاران سال قبل می‌باشند و بر دیوارة غارها همچنان منقوش هستند یكی می‌باشند بین بشر ابتدایی وانسان امروزی بدین‌گونه كه از طریق علائم ما می‌توانیم به بسیاری از امور آنروز پی ببریم. از این نكته مشاهده می‌شود كه گرچه خط و زبان اختراع شده‌اند اما محدودیتهایی كه این دو دارا می‌باشند را در تصاویر مشاهده نمی‌كنیم همچنانكه امروز ما می‌توانیم به نوشتارهای تصویری انسانهای اولیه آگاهی یابیم اما حتی در جهان پیشرفته امروزی به هنگام مسافرت از یك نقطه جهان به نقطه دیگر اگر قرار بر تكیه به زبان و خط باشد، نه‌تنها نمی‌‌توانیم با انسانهای عصر خود ارتباط برقرار كنیم بلكه مشكلات عدیدة بی‌شماری را پیش روی خود خواهیم داشت كه معلول همین نقص در ارتباط می‌باشد. چنانكه پیشتر مطرح شد نیاز به صحبت كردن و ارتباط برقرار كردن در بشر ابتدائی بعدها باعث اختراع خط و الفبا و علائم ... شد واین اختراعات مرحله به مرحله پیشرفت نمود و با متحد شدن انسان اختراعات نیز گسترش یافتند و انسان گام به گام پیشرفت نمود تا به این نقطه از زمان با وجود امكانات بی‌شمار رسید.

در این راستا هنر نیز دارای ابعاد گوناگونی شد كه گرچه به نسبت ظاهر و صورت اولیه خود بسیار متفاوت است اما همچنان ریشه در نقطة تولد خود دارد. این پیشرفت و گسترش تا این حد ادامه یافته كه از دیوارة‌ غارها به شكل كنونی خود رسیده و دارای مختصات خاص خود و متخصصان مختلف گشته است و به شاخه‌ها و رشته‌های مختلفی تقسیم گشته. گرافیك یكی از این شاخه‌ها می‌باشد كه با وجود آنكه به ظاهر هنری نوپاست اما در حقیقت دارای سابقه بس كهن است.

چرا كه تمامی علائم و تصاویری كه در ابتدای تاریخ هنر یافت شده‌‌اند آثار گرافیكی بوده‌اند كه در اختیار بشر اولیه قرار داشته‌اند همچون علائم وتصاویر منقوش بر دیوارة‌ غارها كه برای ارتباط برقرار نمودن آنها مورد استفاده بوده‌اند و ما نیز با تكیه به این علائم، اطلاعاتی پیرامون نوع زندگی و محیط زندگی آنها به دست می‌آوریم. بنابراین می‌توان گفت كه علامت در عمل نوعی ارتباط است آنچنانكه ما نیز امروزه متكی به این علائم و نمادها می‌باشیم. اما به گونه‌ای كاملا متفاوت از همتایان اولیه آنها، این علائم و نشانه‌ها كه در ابتدا صرفا بیانگر مفاهیم خاصی بوده‌اند با گذشت زمان دارای قواعد و چهارچوبی گشته‌‌اند و نیز دارای انواع مختلی شده‌اند كه پیكتوگرام یك نوع نشانة تصویری می‌باشد كه در دنیای كنونی ما استفادة فراوانی دارد و من سعی كرده‌ام در این رساله به انواع پیكتوگرام و خصوصایت آن و كاربرد رنگ در پیكتوگرام بپردازم. كه با تكیه بر قواعد و علم مورد نیاز برای آنها تهیه می‌گردند. با توجه به محیط پیرامون خود مشاهده می‌كنیم كه علائم نقش به سزایی را در زندگی، ایفا می‌كنند و در هر مكان و موقعیتی می‌‌توانند به منظورهای مختلف یاری‌رسان ما باشند.

عنوان پروژه: رنگ در نشانه (پیكتوگرام)

رشته : گرافیك

هدف از انتخاب عنوان (رنگ در نشانه پیكتوگرام) شناختن مخاطب و ایجاد ارتباط و نفوذ در احساس و اندیشة او می‌باشد. بسیار اتفاق افتاده است كه در برابر هشدارهای بصری چراغ و علائم راهنمایی و رانندگی احساس خطر و امنیت كرده‌ایم و همانگونه كه علائم ونشانه‌های راهنمایی و رانندگی بعنوان یكی از پایه‌های اصلی و فرهنگ زندگی در اندیشه‌ها نفوذ كرده است، استفادة آگاهانه و منطقی از رنگ نیز در سایر موارد بی‌تأثیر نخواهد بود. چه بسا رنگ بیشتر از هر پدیدة دیگری اطراف انسان را احاطه كرده و در تمامی مایحتاج روزمـّره اعم از پوشاك، غذا و سایر مواد مصرفی، و غیره بكار گرفته شده است.

در انتخاب و تأثیر رنگها بر افراد با توجه به فرهنگ زندگی، تفاوتهای قابل ملاحظه‌ای وجود دارد. یكی رنگ آبی را بر دیگری ترجیح می‌دهد و دیگری رنگ سبز را دوست داشتنی می‌داند. به درستی نمی‌توان گفت چرا افراد رنگهای مطلوب و محبوب مخصوص به خویشتن را دارند، شاید زمینه‌های ذهنی، تجربه‌ها، تداعی‌ها و حوادث دیگری كه در زندگی بزرگسالان بوجود آمده است افراد را به رنگ مشخصی علاقمند یا متنفر ساخته باشد.

هنوز هیچ مجموعه‌ای دربارة رنگهای مورد پسند مردم در تمامی كشور‌ها به دست نیامده است و از واكنش افراد جماعات گوناگون در برابر رنگ اطلاع كافی نداریم. بدون شك با شناخت عوامل مؤثر در انتخاب رنگ در بین جوامع مختلف با فرهنگ و نوع محل زندگی و سن اشخاص با توجه به سلامت بدن و روح آنها می‌توان به تأثیر فیزیكی و روانی رنگها نیز پی برد.

سن اشخاص در انتخاب رنگ تأثیری قابل ملاحظه دارد، مثلا رنگهای انتخابی خردسالان با بزرگسالان تفاوت دارد. رنگهای زنده و خالص مورد توجه كودكان قرار می‌گیرد. در صورتی كه بزرگسالان رنگهای پخته و تركیب شده را ترجیح می‌دهند. محل زندگی نیز در انتخاب رنگ مؤثر است ودر مناطقی كه هوا آفتابی است نوع انتخاب رنگ اشخاص با مناطق ابری تفاوت دارد و نیز فصول سالانه عاملی است كه اشخاص را در برابر سؤال محقق وادار به جوابهایی متناسب با فصل می‌سازد. فرهنگ جامعه در عقیدة‌ انتخاب رنگ بی‌اثر نیست. می‌توان برای تشخیص سلیقة اشخاص به تحقیقات روانی و اجتماعی دست برد، در این تحقیقات مصاحبه و تكثیر پرسشنامه از وسایل تحقیقی به شمار می‌آید، بعد از هر تحقیق می‌توان سلیقة جمعی یا گروهی را دریافت. سلامت بدن و سلامت روح نیز جزء خصایص است. به هر صورت انتخاب رنگی كه به وسیلة‌ فردی ابراز می‌شود نوعی انتخاب شخصی است ولی در تعیین رنگ الزاما باید به انتخاب گروه و یا جامعه واقف شد.

باید توجه داشت هر درجه از رنگها كه ضعیف یا قوی باشند خصایص و تأثیر ویژه‌ای دارند كه خصایص یك رنگ ممكن است در كشورها و جماعت مختلف تأثیر متفاوت بگذارند.

انسان سیستم كدگذاری رنگ را ایجاد كرد، هر چه كد ساده‌تر باشد، آسانتر پیام فهمیده خواهد شد. ارتباط رنگ با مخاطبین خود، مستقیم‌تر از لغات و اعداد است. مثلا در چراغهای ترافیك، عملكرد رنگ به شكل كد خوب است. زیرا به سرعت منتقل شده، فهمیده و پذیرفته شده است.

دانستن معانی اجتماعی و سمبولیك رنگها در كشورهای مختلف بسیار جالب است. برای شناختن بعضی از این مفاهیم به مفهوم چند رنگ در كشورهای مختلف می‌پردازیم كه می‌توان به سهولت دریافت كه حتی با وجود فاصله‌های چند هزار كیلومتری، رنگها تقریبا در اذهان بیشتر تداعی سمبولهای مشتركی را می‌كنند. تنها تفاوت آنها بر سر فرهنگهای قومی كه ریشه‌های چندهزارساله دارد وبر اثر شرایط جوی متفاوت و عقاید دینی متفاوت و غیره بوجود آمده است.

رنگ سیاه در اكثر كشورها معنی عزا و افسردگی را دارد و رنگ سفید در اكثر كشورها معنی صلح و بیگناهی را دارد و رنگ قرمز معنی خشم و گرما و در پیكتوگرامهای راهنمائی و رانندگی علامت خطر را می‌رساند و سبز در اكثر كشورها معنای جوانی و سبزی و شادی را می‌رساند و رنگ آبی معنی آسایش و ترس و زرد معنای نور و خورشید و بیماری را در اكثر كشورها می‌رساند.